สมัยเก่า…

มีแม่ทัพคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมากมายไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้วันหนึ่ง แม่ทัพออกศึก

ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่งมองเห็นบ้านข้างหลังหนึ่ง มีป้ ายติดว่า…“เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ”


แม่ทัพไม่เชื่อ จึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและก็เล่นด้วยปรากฎว่า… เจ้าของบ้านแพ้ทั้งยัง 3 บอร์ด

(แม่ทัพหัวเราะอย่ างพอใจ) แล้วบอกว่า“แกเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ

ไม่นานนัก.. แม่ทัพรบชนะ กลับมาผ่านมาที่เดิม ก็ยังมองเห็นป้ า ย แขวนอยู่ที่บ้านข้างหลังเดิม แม่ทัพก็เลยเข้าไปหา

เจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านก็เลยขอท้าประลองกับแม่ทัพอีกปรากฎว่าคราวนี้!! แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 บอร์ด

แม่ทัพงงงวยมาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร?เจ้าของบ้านตอบว่า… “ครั้งที่แล้วท่านมีภารกิจออกศึก

เราน้อยจะไปลบเหลี่ยมทำให้ท่านหมดขวัญพลังใจมิได้ แม้กระนั้นคราวนี้ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วขอรับ”


คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือ “คนชนะได้” แต่ว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องชนะ มีใจกว้างขวางพอที่จะให้การดำเนินชีวิตก็เหมือกัน…


รู้… “ไม่จำเป็นต้องพูด” ไม่บอก… “ใช่ว่าจะไม่รู้”หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้… แต่ว่าเกิดเรื่องที่ผู้ครอบครองเรื่องไม่อย ากให้รู้

ไหมคิดว่าบุคคลอื่นจะทราบ คุณไม่ได้มิตรแม้กระนั้น..ได้ศั ต รู คนทุกคนพูดว่ารับข้อเท็จจริงได้ ต้องการให้คุณพูดความจริง

แต่…พอเพียงคุณพูดแล้วใช่ว่าจะรับได้ทุกคนบางครั้งอาจจะโ ก ร ธคุณอีกต่างหากที่ดันมารู้ความจริง

ที่บอกให้คุณพูดความจริง เขาเพียงแค่ต้องการจะทราบว่า…คุณรู้ทันไหน แต่ไม่ได้แสดงว่า…

รับข้อเท็จจริงได้เมื่อทราบว่าคุณทราบมากมาย มากกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโ กร ธคุณ เนื่องจากว่า “คุณรู้เท่าทัน”
คนใจแคบ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12933/